
บนเนื้อที่ประมาณ ๑๕ ไร่ มีบิ้งนาประมาณ ๑๐ ไร่ มีป่าหัวไร่ปลายนา หรือกบาลแสร (กบาล แปลว่า หัว, สแร แปลว่า นา) ในภาษาเขมรประมาณ ๓ ไร่ เป็นป่าเต็งรังที่เพื่อนข้าพเจ้าเอาผักหวานมาปลูกแซมตั้งแต่หน้าฝนปีที่แล้วจนถึงหน้าฝนปี ๒๕๕๕ นี้เกือบ ๓๐๐ ต้น
แม้ผักหวานเป็นผักป่าที่เอาใจยากมาก แต่การสู้อุตส่าห์ปลูกก็เพื่อสงวนรสชาติอร่อยของผักที่กำลังสูญหายไปจากป่าหัวไร่ปลายนาของชาวบ้านแถบ ต.ทุ่งมน-สมุด อ.ปราสาท จ.สุรินทร์ ให้ฟื้นคืนกลับมาอยู่คู่ป่าอีกครั้ง ให้ชาวบ้านได้เก็บได้กินเหมือนที่เคยทำในอดีต