ดัดแปลงจากของว่า 2 อย่าง “ม้าห้อ” ของว่างที่ย่าเคยทำให้กิน กะ “เมี่ยงคำ”

น่าตาดูดี รสชาติพอได้ แต่ใช้เวลาเตรียมนานจังกว่าจะได้กิน เป็นของกินเล่นที่ทำเล่นๆ สนุกดี

หัวไชโป๊ว ขิง หอมแดง ตะไคร้ มีในรูป ที่ไม่ได้ถ่ายรูปมาประกอบแต่เอามาใส่ด้วย คือ ราก- ต้นผักชี พริกไทย กะทิ (มะพร้าวขูด 1/2 กก.) กะปิ และน้ำตาลปี๊บ

หัวไชโป๊ว รสหวาน-เค็ม 2 ขีด ล้างสะอาดแล้วเอามาหั่นเจ๋า จิ๋วๆ

หอมแดงหั่นเต๋าจิ๋วๆ เหมือนกัน ที่จริงบุบแล้วสับละเอียดเลยก็ดี ไวกว่าน่ะ 555

ตะไคร้สัก 6 – 7 ต้น ซอยละเอียด

ขิง หั่นเต๋า ขนาดจิ๋ว ใช้ประมาณ 4 ช้อนโต๊ะ

รากผักชี เลือกราก อวบๆ สัก 3 ราก หั่นเป็นท่อนเล็กๆ แล้วเอาไปตำกับพริกไทย สัก 30 เม็ด

เครื่องปรุงบางส่วน

งา 3 สี จากบ้านไร่ดินดีใจ เอามาใส่กระชอน ล้างแล้วผึ่งแดดจัดๆ ให้แห้ง จึงเอาไปคั่วไฟอ่อนๆ ให้หอม ทิ้งให้เย็น แล้วเอาไปบดด้วยเครื่องบดไฟฟ้า

ถั่วดำ 1/2 กก. แช่น้ำ 6 ชั่วโมงแล้วเทน้ำทิ้ง สงเอาแต่เมล็ดถั่วดำไปต้มให้สุกในกะทิ ประมาณ 1 ชั่วโมง จากนั้นสงเอาแต่ถั่วดำขึ้นมา ถั่วดำครึ่งหนึ่งเอาไปบดด้วยเครื่องบดไฟฟ้า อีกครึ่งหนึ่งเก็บไว้

ตั้ง กระทะ เทน้ำกะทิที่เหลือลง ใส่น้ำตาลปี๊บ ประมาณ 2 ขีด กรัม กับกะปิดี 1 – 2 ช้อนโต๊ะ เคี่ยวไฟอ่อนๆ แล้วเอา หัวไชโป๊ว ตะไคร้ซอย ขิงซอย หอมแดงซอย รากผักชีตำแหลกกะพริกไทย และต้นผักชีซอยใส่ลงไป

จากนั้นจึงใส่ถั่วดำบดและถั่วดำเม็ด และงาบดลงไปผัด จนแห้ง ราวๆ ชั่วโมง 1 แหละ ต้องใช้ไฟอ่อน เดี๋ยวไหม้น่ะ

ส่วนผสมของ “ม้าห้อ” ของเดิม เขาใช้ถั่วลิสงคั่ว หัวไชโป๊ว หมูสับ น้ำตาลทราย และเกลือ แต่ อันนี้ใช้ถั่วดำแทน ที่จริงตั้งใจเมล็ดถั่วพุ่มดำแหละ แต่มันยังเดินทางมาไม่ถึง เลยอัดถั่วดำกันไปพลางๆ ก่อน รูปรสกลิ่นสีใกล้เคียงกันมากน่ะ แก้ขัด อิอิ

ว่าไปเครื่องปรุงคล้ายเมี่ยง ขาดไปแต่มะพร้าวคั่ว น่ะ

กินแล้วติ คนทำบ่นเองว่าก้อนที่ปั้นพอจะเสริฟด้วยการเอาซุงมาเสียบมันแตกปริ ไม่คงรูป ตอนกวนกะจะใส่น้ำตาลลงไปอีก แต่อยากคงความ “อ่อนหวาน” เอาไว้

กะว่า คราวหน้าจะใช้น้ำต้มกะถั่วแทน แล้วใช้มะพร้าวคั่วแทนกะทิ ทำให้เหลวหน่อย ให้คนกินจับห่อกินกันเองดีกว่า

ลูกกลมๆ เค็มๆ มันๆ มีหวานเจือปนนี่ กินกับสัปปะรสและใบชะพลูเป็นหลัก สวยดอกๆ ที่กินได้ หรือพริก ตามแต่อัธยาศรัยคนกินอ่ะนะ

ต้องทำให้หน้าตาดูดีหน่อย หลอกล่อ หาเหยื่อมาชิม

ชิมๆ กันหน่อยเถอะ มีให้กินแค่ครั้งนี้หนเดียวแหละ เข็ดแระ 555